Instructie Chloë Bass

1. Begin met wandelen. De richting waarin je loopt maakt niet uit. Het doel van je wandeling is ruimte te creëren tussen jezelf en iets waarover je meer wilt leren door het vanop een afstand te bekijken. Loop tot je lichaam het wandelritme onbewust heeft overgenomen – en je niet langer gefocust bent op het feit dat je aan het wandelen bent.
    

2. Richt je nu op een specifieke waarneming in je lichaam, bijvoorbeeld: de wind in je nek, of het licht dat over de huid van je handen strijkt. Hoe draagt die sensatie taal over?
    

3. Richt je ogen op de wereld om je heen. Verschijnt plots iets wat heel erg mooi is? Of iets wat misschien net schokkend is? Is er iets wat je nog nooit eerder hebt opgemerkt?
    

4. Als er andere mensen in de buurt zijn, observeer hen. Wat zijn ze aan het doen? Hoe lijken ze zich te voelen? Zijn hun handelingen en waargenomen emoties je vertrouwd, of voelen ze net vervreemdend aan? Wat is jouw plaats tussen deze mensen?
    

5. Misschien herinneren deze gedachten je wel aan iets anders in je leven: iets actueels (persoonlijk of politiek), een verplichting gerelateerd aan thuis of werk, een viering of een vorm van rouw. (Dit zijn slechts voorbeelden.) Hoe verhoudt zich wat jij op dit moment voelt, tot wat er alleen door associatie of herinnering bij je is?
    

6. Blijf wandelen. Loop totdat je je helemaal voldaan voelt. Zet je gedachten die je beleeft tijdens de wandeling achteraf op papier, in foto's, in schetsen, of in een combinatie van de drie. Ontdek waar de afstand je precies heeft gebracht. En welke ideeën, ooit ver weg, plots samenvielen om samen iets nieuws te worden.

Herhaal dit zo vaak als je nodig vindt.